Huwebes, Nobyembre 24, 2016

Paano Magmahal ang Isang Halaman

Paano nga ba magmahal ang isang halaman? O ang mas magandang tanong, marunong nga bang mahulog at umibig ang isang halaman? Marahil nga siguro hindi marunong lumandi at magpa-kyut ang isang halaman sa mga lalaki, o kaya naman ay echapwera na sa kanya ang pag-ibig dahil mas pinipili niya na lamang na nasa paligid, di nakikita at di napapansin ng kahit na sinong ayaw niyang pansinin siya. Pero huwag kang magkakamaling isiping normal siya dahil mas madalas nga ay mas mapait pa siya sa sampung ampalaya, na sa sobrang pait ay di mo na matiyagaan na kainin, lalo pa sa tuwing may huhugot o magpapakita ng kanyang bagong boylet o chicks sa harapan niya o kaya naman ay hanggang sa abot ng kanyang ‘bitter’ radar na umaabot ng 2 kilometro. Minsan pa nga ay kulang na lang na ipakulam niya ang mga naglalandian at pinagkakalandakan ang bagong status na ‘in a relationship’ sa social media man o sa totoong buhay. Minsan naman ay tila nangangati na siyang dukutin ang mga matang kumiskilap na tila mga tala kapag ang kaibigan niya, na kulang na lang ay tubuan ng pakpak at lumipad papunta sa ika-siyam na ulap, ay binabati ng isang magandang umaga ng kinababaliwan niyang lalaki, na pwedeng ikapatay ng butiki o lamok kapag namaling mahulog o dumapo sa ulo niya na punong-puno ng pomada.

Marami ang nagsasabi na ang pag-ibig na ang pinakamagandang nangyari sa kanilang buhay, na ito ay nagbibigay ng kulay sa mundo nilang dati ay itim at puti lamang, na ito ang nagiging himig nila sa bawat araw na lumilipas, na ito ay maihahambing sa isang walang kamatayang bulaklak na bigla na lamang na tumubo ng magtama kuno ang kanilang mga paningin. Meron naman na mahilig sa isang dysfunctional na relasyon, mga taong mayroong Cinderella Syndrome na di nakukuntento sa normal na relasyon kundi hinahanap ang pag-ibig na nakakalasing, na tila droga na nakaka “hook” at kahit na masasaktan sila ng sobra-sobra na tila dinudurog na ang kanilang puso ay hinahanap-hanap pa rin na tila kinuha sa kanya ang talang nagbibigay liwanag sa kaniyang buhay. Syempre, mawawala ba riyan ang mga taong tinuturing na OTP ng bayan, na simula sa pagbati nila ng magandang umaga hanggang sa kanilang mga away na parang World War III na ay tinuturing pa rin na napakatamis dahil lamang sa kanilang perpektong kemistri, nag-aaway man o nag-lalambingan. Aba’t makakalimutan ba ang tipikal na mga relasyon, mga sterotype kung baga? Kung hindi naman basagulerong gangster na ngayon ay naging matino ng dahil sa pag-ibig, nariyan naman ang mga bestfriend na hindi magkaaminan ng dahil ayaw nilang isakripisyo ang kanilang pagkakaibigan… Meron naman na pag-ibig na sa isang panig lamang, o kundi naman ay mga love triangle na nagtatapos lang naman sa normal na ruta ng kanilang kwento.

Siguro kung magtatanong ka sa iba’t ibang tao kung ano ang kanilang paniniwala o depinisyon sa pag-ibig, hindi na nakakapagtaka na ang nagigi nilang sagot ay iba’t iba, mayroong pabebe ang sagot, mayroon naman na ispeechless at walang maisagot o kaya naman ay mayroong walang pakialam at di ka lang papansinin. Ang mga taong tulad nito ay siyang mga halaman,mas pinipili nilang iugat ang sarili sa lupa, na walang pakialam sa mga lalaki, walang oras para sa pag-ibig at hindi tumitingin o naiingit sa mga taong kulang na lang ipagsigawan sa buong mundo na nakuha na nila ang poreber nila tapos makalipas ang isang linggo, parang sinakluban na ng langit at lupa dahil sa namangka sa dalawang ilog ang kasintahan niya. Sila yung tipo ng tao na kapag dumulog ka ng problema mo sa pag-ibig ay magaling magbigay ng mga payo, yung walang pakialam sa kanilang itsura dahil di naman sila napapansin, tulad ng isang halaman na nasa paligid natin subalit hindi naman gaanong binibigyang halaga lalo pa at hindi ito mahalimuyak tulad ng isang bulaklak o kaya naman ay mayroong kakaibang mga katangian na mapapalingon ka ng isa pang beses kapag nakita mo. Sila yung tipo ng tao na kapag itinabi mo sa isang queen bee, campus nerd, varsity player, class clown at emo, hinding hindi mo sila mapapansin, tila isa lamang silang palamuti. Pero paano nga ba kung ang isang halaman ay nahulog at ang ugat niyang nasa lupa ay biglang umugat sa puso ng iba?
Mayroong kasabihang asahan ang mga bagay na di mo inaasahan, lalo pa at ang mga bagay at pangyayari na sa tingin mo mangyayari lamang kapag nagsiliparan na ang mga baboy. Subalit kung ang propesor mo nga sa kolehiya na sing sungit ng menopausal na babae, ay kayang maging mabait at magbigay ng flat 1, paano pa kaya kung dalawin na ni kupido ang pusong nag-ugat na sa lupa at patamaan ng pana? O kaya kung sa pagising ng isang halaman ay natagpuan na lamang niyang ang kanyang mga ugat ay wala na sa lupa bagkus ay nasa mainit na palad na siya ng mga kamay na bumunot sa kanyang mga ugat? O kaya naman ay kung dahan-dahan ng manumbalik sa kanya ang pagiging tao muli na may nararamdaman at nagpapakatanga rin? Mahirap isipin ang ganitong mga scenario pero, hindi naman imposible, lalo pa at sa karamihan ng mga kilala kong mga halaman ay nanumbalik na sa pagigi nilang tao at tinalikuran na ang pag-aanyo nilang mga halaman.

Siguro iniisip mo ngayon na kapag umibig na ang isang halaman ay yung tipong nag-aalab ang puso o yung makikita mo kung paano kumislap ang mga mata niya sa tuwing dadaan ang taong inugatan ng puso niya, pero hindi eh, tao pa rin ang isang halaman, kaya katulad ng isang normal na tao, kung mahulog ang kanyang loob at magsimulang umugat ang puso niya ay gagawin pa rin niya ang ginagawa ng isang normal na tao. Madalas ng pag-iisipan kung kamusta ang itsura niya, maayos ba ang buhok niya o kaya naman ay lumulukso na ang puso kapag binabati o kinakausap siya ng walang kamalay-malay na tao na naghahawak ng mga ugat niya ngayon. Darating pa diyan ang mga panahon na hahampasin na niya ang mga kaibigan niya ng dahil sa sobrang kilig na kulang na lang ay himatayin siya sa sobrang tuwa. Pero ika nga, ang pag-ibig na iisa lamang ang nag-aalaga ay di magtatagal, paano pa kaya kung yung mga walang label kuno ang kanilang relasyon, na sa paningin ng isa ay magkaibigan lamang kayo, na parang hanging ka lamang na dumaan sa kaniyang buhay samantalang ikaw naman si tanga, umasa na ang bawat sulyap at ngiti niya ay may ibig sabihin, na sa bawat pagdampi ng inyong mga daliri kahit sandali lamang ay mga pruweba na pareho ang nararamdaman ninyo. Hindi man lang sumagi sa isipan mo na siguro kaya siya nakikipag-usap ay dahil sa kailangan lamang, na kaya siya natatawa sa tuwing nakikita ka dahil masyadong obvious ang ekspresyon mo na tila tinamaan ka na ng todo ni kupido o kaya naman ay aksidente lamang ang mga pagdampi ng mga daliri at balat niyo.

Subalit ang pagkakaiba lamang ng isang halaman na nag-anyong tao sa isang normal na tao sa ay pagkabuwal ng kanyang ugat mula sa lupa, unti-unti naman na namamatay siya, malalagas ang bawat dahon sa bawat patak ng luha niya hanggang sa ang kanyang mga ugat na nailipat sa puso ay dahan dahang mahuhulog sa lupa kasabay ang pagkabasag ng puso niya. Nanaisin na niya na muling bumalik sa pagiging halaman na ang mga ugat ay nakalagay sa lupa at hindi nagpapakatanga ng dahil sa pag-ibig, yung mga panahon na kapag nakikita siya ng kaibigan niya, hindi siya sasabihan ng mga salitang sayang at move on, yung mga panahong siya lamang ang nasa mundo niya at walang pakialam sa mundo.

Madalas ay ang pag-ibig na hinahanap natin ay yung tipong ibabalik sa atin, yung susuklian din ng pagmamahal at hindi masasayang, yung hinding-hindi ka ipagpapalit at patuloy ka pa rin na mamahalin kahit na ano mang unos ang dumating pero ang totoong buhay kasi hindi ganyan ka saya, hindi naman magtatapos ang kwento sa ‘at namuhay sila ng masaya habang buhay’, kahit nga ang mga kwentong malapantasya ay may natatagong kadiliman. Huwag kayong magkakamaling isipin na kapag umibig at nahulog na ang isang halaman ay magbabagong anyo siya mula sa isang di napapansin na halaman patungo sa isang napakagandang prinsesa na pagkakaguluhan. Wala naman na Prince Charming na maghahabol sa iyo para pulutin ang naiwan mong sapatos, itatapon lang yan, o kaya naman ay hahlik sa iyo para putulin ang sumpa, di sana lahat na lang ng problema maaayos kapag may humalik sa iyo.

Paano nga ba magmahal ang isang halaman? Hindi ito katulad ng isang tao na alam kung hanggang saan lamang ang dapat ibigay at dapat itago para sa sarili, gagawin nito ang lahat at ibibigay ang lahat kahit na ikamamatay niya ito. Hindi dahil sa gusto niya kundi dahil siya ay isang halaman, napapansin lamang kapag may maibibigay, lumalago kapag nasa tamang taniman at namamatay, kahit gaano niya pa man gustuhing mabuhay, kapag ang mga ugat niya ay aalisin mula sa lupang kanyang pinamuhayan.



Isinulat ni Jeanne Micah Herrera




Walang komento:

Mag-post ng isang Komento