Lunes, Nobyembre 28, 2016

Hinagpis sa Pagitan ng mga Alapaap


     Mga luhang pumapatak sa bawat mata ng isang pamilya habang pinagmamasdan ang isang kulay puting ataul na may nakapaligid na mga bulaklak na mga nakalagay na "Rest in Peace"e at "Condolence". Isang pangyayaring kailanman ay hinding-hindi inaasahan ng sinuman sa kanila. Ngunit hindi niya inaasahang mangyayari ito sa tulad niya.
     Labing-limang buwan bago maganap ang karimbal -rimbal na pagwawakas ng isang buhay, ang kanyang pamilya ay masaya kasama siya. Ngunit isang pangyayari ang sumubok sa kanilang katatagan at naging dahilan upag magbigay sa kanyj ng pagkakataong mangibang bansa. Ito ay ng malaman nila na ang kanilang pinakamamahal na bunsong anak ay may malubhang sakit na Pulmonary Heart Disease, stage 3. Ang kanilang pamilya ay nagulat ng malaman ang kalungkot-lungkot na balita na nagmula sa bibig ng kanilang doktor. Ito ay nagdulot sa kanila ng hinagpis at kalungkutan. Ang balitang iyon ay tila punyajn na dahan-dahang tumutusok sa puso ng mag-asawa at unti-unting pumapatay sa kanilang mga pag-asa. Lahat ng ipon at lahat ng mga luho na naipundar ng mag-asawa ay naubos. Sila ay naghirap, naglugmok at nalubog sa utang, at para mabayaran ito kailangan nilang pag-ipunan ito kaya nagpasya ang babae na magtrabaho sa ibang bansa.
     Sa kabila ng mga pagsubok na kanilang naranasan, di ito naging dahilan upang mawala sa landas ng Diyos. Dahil sa kasipagan at kabaitang loob ng babae ng siya ay nag-apply sa isang agency, siya ay nabigyan ng Visa Express upang makapagtrabaho sa ibang bansa. Makalipas ang dalawang buwan ay nagpasya na ang babae umalis. Hindi man magiging madali para sa kanya at sa kanyang pamilya ang kanyang paglisan, masaya na lamang ito tinanggap ng pamilya.
     Pagkasakay na pagkasakay niya sa eroplano ay ang agad naman nitong pag-alis. Ang kanyang biyahe patungo sa bansa arabo, Saudi Arabia ay umabot ng labing dalawang oras o katumbas ng kalahating araw. Sa kanyang pagbaba, ramdam niya ang hapdi ng nagbabagang araw na dumadampi sa kanyang balat. Ang babae ay nakaramdam ng takot at kaba sa kanyang dibdib sa pagdaan niya sa isang makipot at mabahong eskinita patungo sa bahay ng kanyang mga amo.
     Pagkatok niya sa pintuan nito ay ang agad naman na paglabas ng isang lasing, mabalbas at mukhang bakulaw na lalaki, tiningnan siya nito ngunit binabaan niya na lamang ito ng tingin bilang pag-iwas. Ang babae ay tumuloy naman at binigyan ng tagubilin ng kanyang among babae, asawa ng lumabas na lalaki. Maganda ang turing ng babaeng amo sa kanya ngunit sa pagdaan ng mga araw, nakakaramdam siya ng takot at kaba sapagkat ramdam niya na tiningnan siyang lalaki pero pinabayaan nya lamang ito at tinuon ang sarili sa trabaho. Mahirap ang kanyang naging buhay sa Saudi Arabia, sa bansang ito tinuturing na ginto ang butil ng bigas. Mahirap din ang komunikasyon kaya isaang beses lamang sa isang buwan kung makipag-usap sa kanyang pamilya. Pero dahil sa kanyang pagtitiyaga at determinasyon siya ay nagtagal ng isang taon. Ngunit isang araw nagbago ang lahat, ang magandang trato sa kanya ng kanyang among babae ay nawala. Pinagbubuhat na rin siya nito ng kamay. May mga pagkakataong sinisigawan sya, minumura at pinagsasalitan ng di maganda. Hindi na rin siya pinapalabas ng bahay  at makipag-usap ra kanyang mahal na pamilya. Sa kamay ng amo ay naranasan nyang paluin siya ng tubong bakal, pasuin ng nagbabagang kahoy, kinukulong at di pinapakain ng dalawa hanggang tatlong araw. Wala siyang magawa sapagkat wala sya lakas para lumabas at magsuplong sa kinauukulan.
     Isang gabi, habang siya ay natutulog nakaramdam sixa ng magaspang na mga kamay na humahaplos sa kanyang katawan. Natakot siya. Pagdilat niya ng kanyang mata nakita niya ang kanyang lalaking amo na magtatangkang halayin siya. Wala siyang magawa sapagka di pa sya kumakain ng dalawang araw at wala sixang sapat na lakas upang lumaban sa lakas ng lasing na lasing na lalaking iyon. Hindi niya iyon inaasahan, ang tanging nagawa niya lamang ay ang umiyak ng umiyak habang hinahalay siya nito. Matapos mangyari ang gabing iyon, siya ay naging tulala at tila ba halang na ang kanya utak dahil sa nangyari. Akala niya ay hindi na ito uulitin ng kanyang amo. Ngunit sa tuwing na lasing ito ay ginagawa ulit iyon sa kanya. Hindi nya naman ito maisabi sa kanyang among babae sapagkat pinagbantaam sya nito na papatayin siya nito. Ang panghahalay ay naganap sa loob ng apatnapung araw. Hindi na niya nakayanan ang ginagawa sa kanya, nagsimula siya na tanungin ang Dios. Dahil mga pasakit at paghihirap ang nararanasan niya sa kabila na ang gusto niya lamang ay mapabuti ang kanyang pamilya.

     Isang araw, hinahanap siya ng kanyang among babae sapagkat nalaman nito na may relasyon sila ng asawa nito na alam niyang hindi iyon totoo. Pagkabukas nito sa kanyang kwarto, tumambal ang walang buhay at nakahandusay na babaeng may laslas sa leeg. Nakita ng babaeng amo niya ang isang sulat sa kama nito na nagsasabing "Sana ay mapatawad kayo ng Diyos ma'am at sir……at sana po ay maisauli po nhnyo ang katawan ko sa aking mahal na pamilya."


Isinulat ni:             
Mike L. Pormalejo

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento